Gestreden hebben ze allemaal onze Olympische paardensporters, voor de eer en de kans op medailles. Terugkijkend moeten we helaas constateren dat het voor het eerst in vierentwintig geen van de hippische combinaties is gelukt om een medaille mee naar huis te nemen. Het verschil tussen net wel of net niet lag in een aantal gevallen wel heel dicht bij elkaar en de ontgoocheling was daar dan ook het grootst te noemen.
Het begon allemaal met onze eventingruiters, die zich in de landenwedstrijd keihard terug vochten van een elfde plaats naar een zesde plaats en helemaal vanzelf ging dit namelijk niet. Theo van den Vendel kwam tijdens de crosscountry bij een val onder zijn paard terecht, waarbij de ruiter drie gebroken ribben opliep en werd uitgeschakeld. De eventingploeg deed vervolgens wat het nog kon in het afsluitende springonderdeel, maar helaas zat er niet meer in dan een zesde plaats in het eindklassement.
En dan onze dressuurploeg, zij vertrokken vol goede moed naar Rio 2016 en toonden zich fit en klaar voor de wedstrijd. Dan slaat het noodlot toe voor Adelinde Cornelissen en haar paard Parzival. Parzival blijkt in de ring onvoldoende hersteld van een allergische reactie op een insectenbeet, waardoor de amazone moet besluiten zich terug te trekken uit de wedstrijd. Haar teamgenoten rijden vervolgens op safe, omdat nu een eventueel wegstreepresultaat is weggevallen. Ze weten zich te plaatsen voor de Grand Prix Special. In de finale van de landenwedstrijd lopen de dressuuruiters een podiumplaats mis en moeten hun meerdere erkennen in de Amerikaanse dressuurploeg die er met het brons vandoor gaat. Edward Gal weet zich dan niet geplaatst voor de afsluitende kür. Hans Peter Minderhoud en Diederik van Silfhout geven nog alles wat ze in zich hebben in de afsluitende kür en eindigen uiteindelijk op een zevende en een elfde plaats in het eindklassement.
Een ijzersterk springteam was er samengesteld door bondscoach Rob Ehrens en op papier zag het er allemaal zeer goed uit. In de openingsrubriek echter loopt de ronde van Jur Vrieling uit op een drama, waarbij zijn paard Zirocco Blue tot twee keer toe weigert, waarop de combinatie wordt uitgebeld. Het zweepgebruik van Jur Vrieling in het parcours levert de springruiter ook nog een diskwalificatie op voor de individuele wedstrijd. In de landenwedstrijd lijkt het dan goed te gaan met drie foutloze omlopen van Jeroen Dubbeldam, Maikel van der Vleuten en Harrie Smolders. Wegstreepresultaat Jur Vrieling krijgt opnieuw met weigeringen van zijn paard te maken en neemt het emotionele besluit om niet meer te starten. In de landenwedstrijd lijkt Oranje even kans te gaan maken op een medaille, maar het team loopt in de strijd averij op en eindigt uiteindelijk op een zevende plaats. Individueel is er dan nog kans op een medaille voor Jeroen Dubbeldam en Zenith, maar deze combinatie rijdt zich in het zicht van de haven stuk op de tijd en ziet een medaillekans aan hun neus voorbijgaan. Voor Jeroen Dubbeldam was dit nog eens extra zuur, omdat zijn paard Zenith verkocht zal gaan worden en dit de laatste wedstrijd samen is geweest.
We hebben fantastische paardensport mogen beleven in Rio, waarin allerlei aspecten naar voren kwamen zoals strijdlust, talent, doorzettingsvermogen, afzien, emotie, geluk en het ontbreken daarvan, ontgoocheling, frustratie, pijn en ga zo maar door. De spelen zijn voor de paardensporters voorbij en zij keren waarschijnlijk met gemengde gevoelens huiswaarts.
