In een geweldige ambiance waarbij de bomvolle tribunes gevuld waren met een razend enthousiast publiek is vanmiddag de slotrubriek van Jumping Amsterdam verreden. Het publiek werd getrakteerd op een internationaal deelnemersveld die met elkaar de strijd aangingen om de Grote Prijs van Amsterdam. Na een spannende barrage die op het scherpst van de snede werd verreden was het de Fransman Patrice Delaveau die op de tonen van ‘Geef mij maar Amsterdam, dat is mooier dan Parijs’ zijn ereronde mocht rijden.
Het parcours van Louis Konickx bracht veel ruiters in de eerste omloop in de problemen. Na afloop zij de parcoursbouwer hierover dat hij met vorig jaar in het geheugen dit parcours heeft neergezet met als doel zo’n 8 tot 10 combinaties in de barrage te krijgen. Het doel werd in ieder geval behaald, want negen combinaties wisten zich geplaatst voor de barrage, waarvan er acht van start gingen. Zoe Conter (Bel) besloot zich terug te trekken uit de barrage.
Als eerste mocht de Zweedse amazone Malin Baryard-Johnson van start in de barrage, zij reed direct een foutloze omloop neer en zette de tijd vast op 40.07 seconden en daar moesten de overige combinaties nog maar onder zien te komen.
Ben Schröder zette met de jonge Davino Q de tweede foutloze barragerit neer in een tijd van 42.29 seconden en die tijd bleek helaas net niet scherp genoeg voor een podiumplaats. Desondanks was de ruiter heel tevreden over de prestaties van de jonge ruin die voor het eerst op dit niveau meedeed.
Voor de Ier Dermott Lennon was er wel een podiumplek weggelegd hij was de derde ruiter die een foutloze rit wist neer te zetten en hij deed dat met Loughview Lou-Lou. Met 38.85 seconden was hij een ruime seconde sneller dan Baryard-Johnson en dat was heel snel, maar niet snel genoeg vond vervolgens de Belgische springruiter Pieter Devos. Hij reed met de ruin Dream of India Greenfield een gedurfde rit en wist daarbij onder de tijd van zijn Ierse concurrent te duiken. Devos hield in zijn rit al rekening met het feit dat barrage kunstenaar Patrice Delaveau nog zijn rit moest rijden en hoopte dat de gereden tijd voldoende zou zijn voor de overwinning.
Patrice Delaveau hield er toch andere ideeën op na, want hij stuurde de ruin Lacrimoso 3 Hdc (v. Landjunge) op fenomenale wijze door het parcours, reed de bochten krap en pakte elke mogelijke tijdwinst mee. Na de laatste hindernis werd de fransman luid toegejuicht vanaf de tribunes, want hij zette met 37.14 seconden de snelste tijd neer en werd daarmee de winnaar van De Grote Prijs van Amsterdam.
